มีกิจกรรมหลายอย่างในชีวิตของคนเรา จะต้องมีการเริ่มต้นในการทำสิ่งนั้นเสมอๆ ซึ่งบางทีกว่าจะสำเร็จต้องใช้ระยะเวลายาวนาน ยกตัวอย่างในประโยคในภาษาไทยก็อย่างเช่น การเริ่มต้นเรียนภาษาญี่ปุ่น แน่นอนเราคงไม่สามารถเริ่มต้นเรียนแป๊บๆเก่งเลย ซึ่งกว่าจะนำเอาไปใช้ในการทำงาน หรือว่าสื่อสารในชีวิตประจำวันก็อาจจะต้องใช้เวลายาวนาน ขึ้นอยู่กับปัจจัยหลายๆอย่าง ในกรณีเราเรียนภาษาญี่ปุ่นเป็นภาษาที่ 3
僕は日本語を習い始めたのは去年です。ผมเริ่มเรียนภาษาญี่ปุ่นเมื่อปีที่แล้ว
จากประโยคข้างต้นมีไวยากรณ์ที่น่าสนใจคือ 習います แปลว่า เรียนโดยมีคนสอน 始める แปลว่า เริ่มทำ เมื่อเอาทั้งสองประโยคมารวมกันกลายเป็น 習い始める แปลว่า เริ่มเรียน โดยทั้งสองคำต่างก็เป็นกิริยาทั้งคู่ ว่าจะบอกว่าเริ่มต้นทำอะไรๆเมื่อนำมารวมกับ 始める ต้องเป็นกิริยาที่อยู่ในรูป ます ตัด ます แล้วค่อยนำมารวมกับ 始める จะหมายถึงเริ่มทำกิริยาตัวแรกที่อยู่ในรูป ます
แน่นอนการเริ่มทำอะไรๆ จะต้องมีจุดเริ่มต้นซึ่งอาจจะเป็นอดีตที่ผ่านมาแล้วดังนั้น 始める จะต้องผันกิริยาในรูปอดีตในที่นี่ก็คือ 始めた ดังนั้นเราสามารถนำหลักการนี้ไปประยุกต์ใช้กับสำนวนต่างๆ ขึ้นอยู่กับสถานการณ์ที่ประสบพบเจอได้อย่างเหมาะสม